Lost Judgment – Review

Το Lost Judgment έρχεται για να διορθώσει ατέλειες του πρώτου τίτλου, καταφέρνοντάς το στους περισσότερους τομείς.

Το Ryu Ga Gotoku Studio έγινε γνωστό στο ευρύτερο κοινό ως κομμάτι της Sega και συσχετίστηκε άμεσα με τη σειρά Yakuza. Οι περιπέτειες του Kazuma Kiryu καθήλωσαν γενιές, πριν φτάσουμε στη σημερινή αναδιάρθρωση του franchise, με το «Like a Dragon» που ήρθε να αναστατώσει όσους πίστευαν πως, ως είδος, μόνο το brawling μπορεί να αποδώσει το αρμόζον ύφος σε μια ιστορία μαφιόζικου δράματος. Η αλλαγή του genre, με την ενσωμάτωση turn-based RPG στοιχείων, δεν ήταν ο μόνος πειραματισμός του studio με το lore του Yakuza.

Photo: SEGA

Ο ενθουσιασμός και το ενδιαφέρον μου για ένα spin-off με ντετεκτιβικές πινελιές ήταν έκδηλα συναισθήματα που πιθανότατα μοιράστηκα με κάθε φαν της σειράς, βρίσκοντας παράλληλα μια διέξοδο από τη μονοτονία των αλλεπάλληλων canon κυκλοφοριών και του «αρμέγματος» με ports και remasters. Όχι πως είναι ποτέ αρκετό το Yakuza, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως σιγά σιγά φτάνω την ηλικία του πρωταγωνιστή και έχω παίξει τα ίδια παιχνίδια 3 φορές.

Το Judgment, λοιπόν, ήρθε στην Ευρώπη το 2019, έναν χρόνο αργότερα από την κυκλοφορία του στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, ενθουσιάζοντάς μας με τη φρέσκια σκοπιά του στον πολυαγαπημένο… υπόκοσμο του Kamurocho. Αυτή τη φορά δεν είμαστε ο μαφιόζος, αλλά ο ντετέκτιβ/δικηγόρος που ψάχνει να τους βρει, για να ξεδιαλύνει εγκληματικές υποθέσεις και να αποσοβήσει απειλές που ελλοχεύουν στα σκοτεινά δρομάκια της διεφθαρμένης πόλης.

Το sequel του, με τίτλο Lost Judgment, κυκλοφόρησε προσφάτως ως cross-gen τίτλος, για περισσότερες πλατφόρμες πλέον (PlayStation και Xbox), ανανεώνοντας τη βασική ιδέα με ακόμα περισσότερους μηχανισμούς και περιεχόμενο. Η σύντομη ετυμηγορία για το παιχνίδι είναι πως έχουμε να κάνουμε με μια τελειοποιημένη εκδοχή του πρώτου, πιο ισορροπημένη και με βαθύτερα νοήματα, η οποία διαχειρίζεται σαφώς καλύτερα τον χρόνο που μας «ρουφάει», διεκδικώντας με αξιώσεις πάνω από 30-40 ώρες για ένα μέσο playthrough.

Photo: SEGA

Η ιστορία του δεν συνδέεται άμεσα με το πρώτο Judgment, αν και οι αναφορές είναι αμέτρητες. Μάλιστα, γίνεται μια εκτενής προσπάθεια για exposition στο πρώτο κεφάλαιο, που θα φανεί σχεδόν ανυπόφορη στους παλιούς φίλους της σειράς. Το παραπάνω, βέβαια, αποδεικνύεται εξαιρετικά βολικό για τους νεοαφιχθέντες, ώστε να κατατοπιστούν πλήρως πριν ξεκινήσουν τη νέα περιπέτεια.

Χρονικά βρίσκουμε τον πρωταγωνιστή μας, Takayuki Yagami, να συνεχίζει το έργο του για το Detective Agency που διατηρεί στο Kamurocho, καθώς συνεργάζεται με παλιούς γνώριμους και φίλους. Μεγάλες ανακατατάξεις έχουν γίνει στο έγκλημα της πόλης, λόγω των όσων συγκλονιστικών μαρτυρήσαμε στο Yakuza: Like a Dragon, όμως ο Tak εξακολουθεί να βρίσκει τα σημάδια της μαφίας χαραγμένα σε κάθε τι παράνομο έχει απομείνει.

Η βασική υπόθεση που θα μας απασχολήσει σχετίζεται με το πολύ σκοτεινό θέμα του μπούλινγκ με τις προεκτάσεις του στην κοινωνική υπόσταση των μαθητών και των ενηλίκων, εξίσου, αλλά και τις έννοιες της δικαιοσύνης και της ηθικής, που τεστάρονται υπό την πίεση συνταρακτικών γεγονότων που κλονίζουν το σύγχρονο αξιακό σύστημα.

Photo: SEGA

Ένας κατηγορούμενος για βιασμό δράστης, αποκαλύπτει στην ακρόαση την ταυτότητα ενός πτώματος, υποδεικνύοντας και το μέρος που θα το βρει η αστυνομία αργότερα. Το δικαστήριο έχει στοιχεία που φαίνονται να επιβεβαιώνουν τον βιασμό, με τεκμήρια που απομπλέκουν τον κατηγορούμενο από την υπόθεση της δολοφονίας. Πώς γνώριζε όμως ο κύριος Ehara για το πτώμα; Υπάρχουν κίνητρα, άλλοθι και πλεκτάνες που το νομικό σύστημα αγνοεί; Θα βρει την άκρη του νήματος ο Tak και το δικηγορικό γραφείο που συνεργάζεται; Κάντε όσες υποθέσεις θέλετε, πάντως αυτό που θα ακολουθήσει… δεν το περιμένετε.

Αυτό είναι το μυστικό των τίτλων του Ryu Ga Gotoku Studio: Σενάρια με αναπάντεχα twists και απρόσμενες συνέπειες για χαρακτήρες που συνδέονται μεταξύ τους με εξωφρενικούς τρόπους, σε αριστουργηματική σκηνοθετική απόδοση και ερμηνείες που… σε στέλνουν. Το επίπεδο εξιστόρησης βρίσκεται, για ακόμα μια φορά, σε ανυπέρβλητο βαθμό ποιότητας, όχι απλά στα γνωστά standards, αλλά ακόμη πιο πάνω. Στο τελευταίο βοηθά αρκετά και ο τεχνικός τομέας και θα αναφερθούμε σε αυτόν στη συνέχεια.

Photo: SEGA

Το βασικό ατού, όμως, είναι η κινηματογραφικότητα και οι καθηλωτικές ερμηνείες των ηθοποιών, τόσο στη δική τους γλώσσα, τα ιαπωνικά, όσο και στα αγγλικά, όπου οι voice actors παίζουν το ίδιο καταπληκτικά.

Μέχρι να πέσουν τα credits, θα έχετε ταυτιστεί με τους χαρακτήρες, καθώς βυθίζεστε στον κόσμο του Lost Judgment. Θα γελάσετε, θα περάσετε καλά, ίσως και να δακρύσετε, όταν τα θέματα που αγγίζει μιλήσουν στην ψυχούλα σας και τα βιώματα που μπορεί να έχετε οι ίδιοι ή εκείνοι που αγαπάτε. Η ιστορία που αφηγείται είναι πρωτίστως ανθρώπινη, εύπεπτη μεν, λόγω της συχνότητας που (δυστυχώς) ακούμε για τέτοια περιστατικά πλέον στην πραγματικότητα, αλλά μόνο επιφανειακά. Από κάποιο σημείο κι έπειτα θα σας βάλει σε εντελώς φιλοσοφικές σκέψεις και ηθικές ζυμώσεις για τον τρόπο που αντιμετωπίζει η κοινωνία τα ίδια της τα θύματα.

Μεγάλο μέρος της πλοκής εκτυλίσσεται στο Ijincho, την πόλη που διαδραματίζεται το Like a Dragon, δίνοντάς μας ένα νέο, τεράστιο μέρος για εξερεύνηση. Εκεί θα βρούμε και μια νέα τοποθεσία, το λύκειο της περιοχής, όπου θα βρεθούμε για μια δευτερεύουσα αποστολή, νωρίς στο παιχνίδι.

Photo: SEGA

Ο πρωταγωνιστής πρέπει να διαλευκάνει και εκεί υποθέσεις που σχετίζονται με μπούλινγκ, αφού ο διευθυντής του σχολείου αισθάνεται πως έχει χάσει τον έλεγχο των μαθητών. Ο Tak βρίσκει την αφορμή για να διεισδύσει στον κλειστό κύκλο των μαθητών σε μια νέα ιδιότητα που του εκχωρείται, εκείνη του σχολικού συμβούλου για τα clubs δραστηριοτήτων, που είθισται να λειτουργούν στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ιαπωνίας.

Μέσα από τις επαφές του με τους μαθητές, ο Yagami κάνει νέους φίλους, προσφέροντας και λαμβάνοντας βοήθεια, σε μια σειρά από side quests που με κάποιον παράξενο τρόπο καταφέρνουν να συνδέσουν το κλαμπ ρομποτικής και αυτοματισμών με εκείνο του χορού.

Συγκριτικά με το προηγούμενο παιχνίδι, βρήκαμε τόσο το main όσο και τα side missions πολύ πιο ενδιαφέροντα, καλύτερα γραμμένα και πιο ρεαλιστικά. Φυσικά, υπάρχουν και οι γιαπωνέζικες ακρότητες της σχολής του weirdness που συνηθίζονται, αλλά σε αρκετά μικρότερο ποσοστό. Πλέον, περισσότερο ενοχλεί η παντελής έλλειψη πολιτικής ορθότητας στο παιχνίδι, παρά οι ιδιοτροπίες της κουλτούρας του λαού.

Συγκεκριμένα, σε συνέχεια του προηγούμενου τίτλου, έπρεπε να βγάλουμε… στο κλαρί μια συνάδελφό μας, για να παρεισφρήσουμε στις κλίκες των μαστροπών. Γίνονται πολλά υποτιμητικά σχόλια για τις γυναίκες, τον ρόλο τους στην κοινωνία, υπάρχει μια πολύ «ξένη» σε εμάς προσέγγιση στην αυτοπραγμάτωση του ατόμου και, γενικότερα, δεν θα μπορούσαμε να πάρουμε στα σοβαρά τον κοινωνικό σχολιασμό, καθώς προβάλλει, αρκετά χοντροκομμένα, όλα όσα πάνε λάθος στην Ιαπωνία, αλλά και στον πλανήτη γενικότερα. Θα μπορούσε κανείς να ανταπαντήσει πως είναι απλά μια αποτύπωση της σκληρής πραγματικότητας του υποκόσμου, όμως βλέπουμε μέσα από τα side quests, απλούς πολίτες να ανακυκλώνουν στερεότυπα και να φιλτράρουν μέσα από εκείνα τις εξελίξεις της ιστορίας.

Στο gameplay και το περιεχόμενο του Lost Judgment συναντούμε ακόμα έναν τομέα που βελτιώθηκε δραματικά.

Πλέον η μάχη είναι αισθητά πιο fluid, γρήγορη δηλαδή, με ομαλά δεμένους μηχανισμούς που λειτουργούν σαν μια καλολαδωμένη μηχανή που δοκιμάστηκε στον χρόνο και άντεξε. Το action-brawling σύστημα επιστρέφει για να μας θυμίσει τους λόγους που αγαπήθηκε εξαρχής. Ένα νέο στυλ πολεμικών τεχνών, εκείνο του «Φιδιού» έρχεται να προστεθεί στα προϋπάρχοντα «Tiger» και «Crane». Βασικό χαρακτηριστικό είναι το parry system που εισάγει, μεταμορφώνοντας τη μάχη σε κάτι εφάμιλλο του συστήματος αντεπίθεσης που συναντήσαμε στο Sleeping Dogs ή σε υπερηρωικούς τίτλους σαν το Batman και το Spider-Man. Προσωπικά, το αγάπησα ακαριαία, ξοδεύοντας τους περισσότερους πόντους αναβάθμισης σε αυτή τη «σχολή». Κάθε σχολή αφορά διαφορετικά σενάρια μάχης, ή τουλάχιστον αυτό προτείνει το παιχνίδι να κάνουμε, παρότι μπορείτε να το τελειώσετε χρησιμοποιώντας μόνο την αγαπημένη σας συστάδα κινήσεων.

Οι δραστηριότητές μας στην πόλη, η ολοκλήρωση αποστολών και η θεαματική ολοκλήρωση των αιματηρών συγκρούσεων, μάς επιβραβεύουν με πόντους (SP) που επενδύουμε σε battle skills, attribute upgrades και διευκολύνσεις όπως πολλαπλασιασμό των κερδισμένων πόντων. Ένα αρνητικό σημείο στα παραπάνω, είναι το γεγονός πως πολλά από τα skills που ξεκλειδώνουμε, τα είχαμε οικειοποιηθεί στο προηγούμενο παιχνίδι και, ενώ η ιστορία του Yagami συνεχίζει από εκεί που την αφήσαμε, οι ικανότητες του πρωταγωνιστή κάνουν ένα απογοητευτικό reset, λες και δεν γίναμε ποτέ η φονική μηχανή που χτίσαμε στο πρώτο Judgment.

Μετά χαράς διαπιστώσαμε πως οι «θανάσιμες πληγές» που μας υποχρέωναν να πάμε σε γιατρό έχουν αφαιρεθεί στο Lost Judgment, οπότε μπορούμε να ιαθούμε με πατατάκια και μπύρες, σαν σωστοί μαχητές. Ωστόσο, η Sega αντισταθμίζει όσα μας χαρίζονται με ένα νέο ailment σύστημα, που κάνει τον Tak να ματώνει από τα μαχαίρια, να καίγεται από τη φωτιά και γενικότερα να επηρεάζεται σημαντικά από τα όπλα των αντιπάλων του, με συνέπειες που τον ακολουθούν για ένα διάστημα.

Το κομμάτι του investigation έχει μείνει ίδιο, κάτι που μπορεί να λογίζεται ως αρνητικό. Δεν υπάρχουν πολλές αποστολές παρακολούθησης, ενώ οι περισσότερες που απομένουν είναι κομμάτι δευτερευόντων αποστολών. Σε αυτές, πάντως, έχουμε ένα νέο μηχανισμό που μας επιτρέπει να ξεγελάσουμε τον στόχο, αν μας πάρει χαμπάρι, κάνοντας τον… Κινέζο (pun intended), κοιτάζοντας το κινητό μας ή τα παπούτσια μας για να μην κινήσουμε υποψίες.

Στα σημεία εντοπισμού του στόχου μας, ή στοιχείων σε τόπους του εγκλήματος, υπάρχουν έξυπνες ιδέες που δυστυχώς το παιχνίδι χαραμίζει. Οι λύσεις σε όλα τα μυστήρια και τους μίνι γρίφους μας φανερώνονται με πινέζες στο mini-map ή προδίδονται από τα συμφραζόμενα. Δεν υπάρχει επιλογή για αφαίρεση αυτών των hints, μα στον αντίποδα, έχουμε και βοήθεια (!) πατώντας συγκεκριμένο κουμπί, στην περίπτωση που δυσκολευόμαστε.

Photo: SEGA

Μια ακόμα προσθήκη έχει να κάνει με το ελαφρό platforming που εισάγεται, αφού ο Yagami μπορεί πια να σκαρφαλώνει σε μπαλκόνια και πολυκατοικίες, πηδώντας από βεράντα σε βεράντα. Μην περιμένετε θαύματα σε αυτό το κομμάτι. Μπορεί να προσδίδει βάθος, ή μάλλον… ύψος στην εξερεύνηση του κόσμου, όμως οι διαθέσιμοι μηχανισμοί περιορίζονται σε ένα jump prompt και μερικά quick time events για την ολοκλήρωση των ακροβατικών parkour. Τα περισσότερα σημεία που αξιοποιούμε την αναρρίχηση είναι scripted, ενώ η διαδρομή έχει, κυριολεκτικά, λευκή διαγράμμιση για να ακολουθήσουμε.

Ίσως κάποιος βρει φλύαρες τις παραπάνω προσθήκες ή άνευ νοήματος. Ο ίδιος «κάποιος» όμως, δεν θα μπορέσει παρά να εκτιμήσει τις βελτιώσεις στο λεγόμενο «quality of life» του τίτλου.

Ο μεγαλύτερος πόνος μου, ειδικά προς το κλιμακωμένο τέλος των chapters, είναι να τρέχω πανικόβλητος στα στενά της πόλης, πασχίζοντας να αποφύγω τους αλήτες και τα τσογλάνια που με κυνηγούν για να με δείρουν ως random encounters. Ευτυχώς, στο Lost Judgment μπορώ να διαφύγω γρηγορότερα με το… skateboard που καβάτζωσα από ένα φιλαράκι και αναβάθμισα με τη βοήθεια των μαθητών του λυκείου Seiryo. Επειδή όμως σκουντουφλάω σε περαστικούς, τσακίζομαι και οι κακοί με προλαβαίνουν, έχω τη δυνατότητα να πάρω και ταξί για να πάω στον προορισμό μου. Αυτή τη φορά, όμως, όχι από την πιάτσα. Δεν χρειάζεται να βγω καν από το σπίτι! Έχουμε κινητά πια και ο Tak έχει κατεβάσει εφαρμογή που του επιτρέπει να καλέσει στο σημείο που βρίσκεται έναν οδηγό, με το επιπλέον κόστος.

Τα gadgets στο Lost Judgment έχουν βαρυσήμαντο ρόλο και θα μας βοηθήσουν τόσο στις αποστολές, όσο και στο απλό roaming στις πόλεις, καθώς μαζεύουμε αντικείμενα, πόντους και πληροφορίες. Παραμένει διαθέσιμο το Drone με όλες του τις λειτουργίες και τις αναβαθμίσεις, ενώ προστίθενται ραντάρ ανίχνευσης συχνοτήτων και ήχων, που ανοίγουν πολύ ενδιαφέρουσες οδούς στην επίλυση των μυστηρίων.

Έχουμε, επίσης, έναν νέο τριχωτό φίλο, ένα σκυλάκι Shiba Inu, που ανιχνεύει για εμάς αντικείμενα σχετικά με αποστολές και όχι μόνο. Μπορούμε να το κάνουμε summon από το κινητό μας, μαζί με τα άλλα gadgets και να βοηθήσει σε αρκετά σενάρια.

Photo: SEGA

Όπως σε όλα τα Yakuza games, έτσι και εδώ, έχουμε μια πληθώρα από διαθέσιμα mini-games, πολλά εκ των οποίων είναι licensed arcade content της Sega. Ο πρωταγωνιστής, για παράδειγμα, έχει στο γραφείο του ένα Master System, για το οποίο συλλέγουμε cartridges με κλασικά παιχνίδια που στη συνέχεια μπορούμε να απολαύσουμε. Υπάρχουν τα γνωστά mini-games με τα βελάκια, το baseball και οι λοιπές ασχολίες που έχουμε μάθει τόσα χρόνια και, όπως πάντα, παίζονται και διπλά (local multiplayer). Η ποιότητά τους είναι εξαιρετική και δεν σας κρύβω πως πέρασα ΩΡΕΣ παίζοντας κάποια από αυτά στον ελεύθερο χρόνο μου, για πλάκα.

Αισθητικά και τεχνικά, το Lost Judgment έχει ανέβει επίπεδο, ειδικά σε σχέση με τον προκάτοχό του στην αρχική του μορφή. Στο Performance Mode (PS5) κλειδώνει στα 60 καρέ το δευτερόλεπτο, με μια ανάλυση που δείχνει δυναμική, όμως ικανοποιεί σε κάθε περίπτωση. Δεν είναι, πάντως, οι επιδόσεις του που το κάνουν να ξεχωρίζει, αλλά ο σχεδιασμός.

Τα cutscenes βρίσκονται σε επίπεδο κινηματογραφικού CGI. Με νέα εφέ και τεχνικές, παρουσιάζουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα που έχουμε δει στο gaming, δένοντας την τεχνική υπεροχή με τις ακαταμάχητες ερμηνείες των καταξιωμένων ηθοποιών που ενσαρκώνουν τους χαρακτήρες. Η ψαλίδα με τα in-game γραφικά κλείνει αισθητά, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας έχουμε pre-rendered βίντεο υψηλής ποιότητας, σε αντίθεση με παλιότερους τίτλους που αφιέρωναν λίγα δευτερόλεπτα σε αυτή την τεχνική, πριν γυρίσουν στα dialogue boxes και τα επιφωνήματα. Σε αυτήν την περίπτωση συναντάμε και τα τελευταία, κυρίως όμως στις μικρότερες αποστολές.

Τρομερή εντύπωση μας έκανε το motion capture στα πρόσωπα και ιδιαίτερα το lip-sync. Παίξαμε το παιχνίδι στα αγγλικά και διαπιστώσαμε, δυστυχώς, πως τα pre-rendered βίντεο έχουν ιαπωνικό lip-sync, όμως το μεγαλύτερο μέρος της βασικής ιστορίας έχει live-rendered κίνηση στα χείλη που ακολουθεί τον αγγλικό διάλογο. Να σημειωθεί πως για πρώτη φορά το αγγλικό dub αγγίζει τα standards του ιαπωνικού και σας συνιστούμε να το δοκιμάσετε, αν γνωρίζετε αγγλικά, αφού θα σας δώσει την άνεση να εστιάσετε στα πανέμορφα γραφικά και τις ερμηνείες αντί να αναλώνεστε στην ανάγνωση υποτίτλων.

Photo: SEGA

Ο σχεδιασμός του Kamurocho έχει φτάσει εδώ και καιρό στο peak του, όμως είναι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε μια δεύτερη πόλη, το Ijincho, μεγαλύτερη και πιο πλούσια σε ποικιλομορφία, να αποτυπώνεται τόσο καλά στο παιχνίδι. Οι λεπτομέρειες στους μεγάλους δρόμους, στα μαγαζιά και τα points of interest είναι φανταστικές.

Σαν να μην έφταναν οι δυο τεράστιες πόλεις, έχουμε όμως και ένα αχανές σχολικό συγκρότημα που είναι πλήρως εξερευνήσιμο και γεμάτο μυστικά για να ανακαλύψουμε. Κάθε club έχει το δικό του story arc και μας ταξιδεύει σε ακόμα περισσότερες τοποθεσίες μέσω των δραστηριοτήτων των μαθητών και της συμμετοχής τους σε διαγωνισμούς.

Ο ήχος είναι στα γνωστά επικά standards της σειράς, με την ηλεκτρονική μουσική και τις μεταλλιές να… γράφουν και ορισμένα battle themes να χαράσσονται για πάντα στο μυαλό μας. Περπατώντας ανάμεσα στον κόσμο θα εκπλαγείτε με την ποικιλία των ήχων που έρχονται από παντού και θα ταξιδέψετε στο Τόκυο, έστω νοητά.

Photo: SEGA

Συνοψίζοντας, το Lost Judgment έρχεται για να διορθώσει ατέλειες του πρώτου τίτλου, καταφέρνοντάς το στους περισσότερους τομείς. Έχουμε για ακόμα μια φορά κορυφαία εξιστόρηση, επικές μάχες, συγκλονιστικές ερμηνείες και αψεγάδιαστο presentation από τη Sega. Θα μπορούσε να αγγίξει την τελειότητα, αν κατάφερνε να προσεγγίσει τη δουλειά του ντετέκτιβ με μεγαλύτερο σεβασμό, αφήνοντάς μας να… ιδρώσουμε για να πάρουμε απαντήσεις.

Λεπτομέρειες

Διαθέσιμο σε: PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|SΔοκιμάστηκε σε: PS5
Εταιρεία Ανάπτυξης: Ryu Ga Gotoku Studio
Εκδότρια Εταιρεία: SEGA
Είδος: Action Adventure / Beat ’em Up
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 24 Σεπτεμβρίου 2021
Official website: link

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.