Blue Estate: The Game

Για μια γυναίκα γίνονται όλα

Δεν υπάρχει πιο όμορφη στιγμή όταν κάποιο παιχνίδι σε ταξιδεύει πίσω, στην παιδική σου ηλικία και σου φέρνει στο μυαλό εικόνες από τα πρώτα σου βήματα στον κόσμο των video games. Θυμάμαι απογεύματα μετά το φροντιστήριο αγγλικών, όπου μόλις τελείωνα το μάθημα έτρεχα να καταθέσω το χαρτζιλίκι μου στην μοναδική καφετέρια της περιοχής η οποία είχε arcade μηχανήματα. Δύο από αυτά, τα οποία είχαν κεντρίσει το ενδιαφέρον αρκετών συνομηλικων μου -και όχι μόνο- λόγο της νέας τεχνολογίας που εφάρμοζαν για τα δεδομένα της εποχής ήταν το Time Crisis και το Point Blank. Προς τι η –φαινομενικά- άσχετη με το παιχνίδι εισαγωγή; Μα διότι το Bleu Estate The Game μου θύμισε πάρα πολύ arcade τίτλο και με ταξίδεψε πολλά χρόνια πίσω.

Σενάριο

Στο παιχνίδι ελέγχουμε τον Tony Luciano, τον έναν και μοναδικό γιο του Don Luciano, αρχηγού της West Coast Cosa Nostra η οποία δρα στην περιοχή του Los Angeles. Ο μπαμπάς, μας έδωσε μια και μοναδική ευκαιρία να του αποδείξουμε ότι είμαστε άξιοι να αναλάβουμε να ηνία της "επιχείρησης' του βάζοντας μας υπεύθυνο στο club "The Smoking Barrel" χωρίς όμως να τρέφει κάποιες ελπίδες μιας και οι δυνατότητες του Tony στο management είναι μηδαμινές. Σε αυτό club υπάρχει μια striper/πόρνη, ονόματι Cherry, όπου το δεύτερο μεγαλύτερο κωλόμπαρο strip club του Los Angeles, αυτό των Silk Brothers την απαγάγει και τότε ο ήρωας μας μπλέκεται ανάμεσα σε ένα πόλεμο με έπαθλο την Cherry.

Το συγκεκριμένο είδος παιχνιδιών μας έχει συνηθίσει να μην έχει γραφτεί πάνω σε κάποιο συγκλονιστικό σενάριο και να ακολουθεί μια γραμμική ιστορία όπου στο τέλος ο καλός κερδίζει και σώζει την κοπέλα θύμα ή τον κόσμο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με το Blue Estate The Game, ωστόσο μέσα από το χιούμορ, τους ατάκες και τα αρκετά Easter Eggs που περιέχει (βλέπε Game Of Thrones, Kim Jong-un κτλ) μας αποτρέπει να προσπεράσουμε κάποιο cutscene ώστε να ριχτούμε αμέσως στην δράση.

Gameplay

Το Blue Estate είναι λοιπόν ένα on-rails shooter με αρκετά...σκοτεινό χιούμορ, που αποτελεί παραγωγή της Hesaw και είναι βασισμένο στο comic με την ίδια ονομασία από τον Viktor Kalvachev, μένει πιστό στην παράδοσή του και προσπαθεί ταυτόχρονα να χτίσει πάνω σε αυτή. Η έκδοση για το PS4 που δοκιμάσαμε χρησιμοποιεί το γυροσκόπιο του DualShock 4, αλλά περιέργως δεν υποστηρίζει το χειριστήριο PlayStation Move, για την στόχευση των εχθρών. Τα αδύναμα σημεία των εχθρών θα τεστάρουν την ακρίβεια και τα αντανακλαστικά του παίκτη, ενώ σε πιο υψηλή δυσκολία βασιλεύει ο συνδυασμός των παραπάνω. Τα πάντα σε κάθε κεφάλαιο του τίτλου ξεκινάνε με εμάς να ριχνόμαστε μέσα στο πεδίο μάχης όπου η φρενήρης δράση και τα κύματα εχθρών κατακλύζουν την οθόνη, με κάθε επίπεδο να είναι σχεδιασμένο έξυπνα και με βάση τους κανόνες του είδους. Σε ορισμένα σημεία του εκάστοτε επιπέδου μας δίνετε η ευκαιρία να προφυλαχτούμε πίσω από ορισμένα αντικείμενα τα οποία είναι αρκετά ευάλωτα στα εχθρικά πυρά κάτι που σημαίνει ότι μετά από λίγη θα βρεθούμε εκτεθειμένοι στις σφαίρες των εχθρών. Τα επτά συνολικά chapters που έχει ο τίτλος μπορούν να τελειώσουν μέσα σε 2 το πολύ ώρες στο χαμηλό επίπεδο και ανάλογα με τα skills του παίχτη στην στόχευση

Στην διάθεσή μας μπορούμε να έχουμε έως και δύο όπλα από τα οποίο το βασικό μας (ένα περίστροφο) έχει άπειρες σφαίρες ενώ το δεύτερο το οποίο και είναι διαφορετικό σε κάθε πίστα δεν έχει το παραπάνω πλεονέκτημα και θα πρέπει να αναπληρώσουμε τις σφαίρες από ammunation boxes που έχει διάσπαρτα μέσα στις πίστες. Εκτός από τα παραπάνω κουτιά, ο παίχτης θα μπορεί να βρει και ορισμένα αντικείμενα τα οποία θα του αναπληρώσουν την υγεία ενώ για τους συλλέκτες υπάρχουν αρκετά αντικείμενα, καλά κρυμμένα μέσα σε κάθε πίστα τα οποία θα πρέπει να τα πυροβολήσετε. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε μιας και κάναμε λόγο για την υγεία μας ότι μόλις αυτή τελειώσει ο χαρακτήρας όπως είναι λογικό πεθαίνει αλλά μας δίνετε η δυνατότητα να συνεχίσουμε από το σημείο που πεθάναμε μέσα από ένα χαρακτηριστικό το οποίο τείνει να εξαλειφθεί από τα video games, τις lifes. Βέβαια οι παραπάνω "ζωές" δεν είναι άπειρες και μόλις τελειώσουν θα πρέπει να να αρχίσουμε την πίστα από την αρχή αλλά με επιπλέον μια ζωή.

Τεχνικός τομέας

Τώρα όσον αφορά τον τεχνικό τομέα δεν μείναμε καθόλου ικανοποιημένοι αφού ο τίτλος μοιάζει με παιχνίδι προηγούμενης γενιάς και σίγουρα έχουμε δει πιο σωστή χρήση της Unreal Engine 3. To voice acting του όμως είναι αυτό που κλέβει την παράσταση με τον Tony να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και ατάκας.

Συμπεράσματα

Το Blue Estate μας άρεσε γιατί μας έφερε στο μυαλό μια άλλη εποχή. Σίγουρα δεν πρόκειται για το on-rails shooter της δεκαπενταετίας. Μολαταύτα μιλάμε για ένα αρκετά καλό, απαιτητικό και γεμάτο δράση παιχνίδι το οποίο θα ικανοποιήσει ακόμη και αυτούς που δεν είναι fans του ομώνυμου κόμικ ή του είδους.

{source}
<iframe width="853" height="480" src="//www.youtube.com/embed/dGzcEEQhKs8?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
{/source}

Άκης Μαύρος

Θετικά: